ای کاش

خیلی راحت میشه زندگی رو حس کرد

 

میشه فهمیدش و حتی بوش کرد

خیلی از ما زندگی نمیکنیم.فقط میگذرونیم.منم دارم میگذرونم.یه وقتهایی یه تلنگری

به خودم میزنم ولی باز از خودم میپرسم خب دیگه چیکارش میشه کرد؟همه همینن.

درس میخونن، سر کار میرن، ازدواج میکنن ،بچه میارن ، بچه ها رو تر و خشک میکنن

بچه ها میرن ، بازنشست میشن و میمیرن!!!همین

حالا این وسط یه سری هستن میرن دنبال علاقشون.میرن دنبال اون چیزی که براش ساخته

شدن.اونا زندگی میکنن؟نه

میدونی چرا؟

چون اونا هم آخر شب که میان خونه تلنگری تو دلشون میگذره.میگن کاش....کاش بچه ای

بود که بغلش میکردم و میگفت بابا.....اینجور نیست؟

ما همینین.آدمیزاد همینه.هیچوقت قدر داشته هاش رو نمیدونه.همیشه حریصه همیشه

طماعه همیشه راضی نیست.فقط وقتی کار از کار میگذره میگه ای کاش!!

ای کاش میشد دو بار به دنیا اومد و زندگی کرد.یک بارشو تشکیل خانواده میدادم

و یک بارشو میرفتم کل دنیا رو میگشتم و نویسنده یا شاعر میشدم.....کاش

پ.ن

این روزها درگیر خوندن کتاب دن آرام هستم.4 جلده و حدود 2000 صفحه ولی واقعا بی نظیره.

به طور دقیق و زیرپوستی حوادث روسیه در سالهای جنگ جهانی اول و انقلاب کمونیستی رو

به تصویر میکشه.چجوری انقدر خوب مینویسن؟؟

 

خاطرات یک دیوانه...